به گزارش مجله خبری نگار/تکناک: به گفته یک وب سایت خبری کشتیرانی، Seawing یک بادبادک پارافویل ۷۷ متر مربعی، ماه گذشته برای اولین بار در کشتی باری Ville de Bordeaux، با ظرفیت ۲۱۵۲۸ تن آزمایش شد.
وینسنت برناتتس، مدیرعامل ایرسیاس در بیانیهای گفت: ما مفتخریم که راهحلی داریم که میتواند به کشتیها در کاهش انتشار گازهای گلخانهای خود کمک کند و کربن زدایی بخش دریایی را در سالهای آینده تسریع بخشد.
این شرکت قبلاً برخی از سیستمهای محرکه Seawing را روی کشتیهای فلهبر نصب کرده است.
Airseas هفته گذشته در یک پست لینکدین اعلام کرد: ما خوشحالیم که تأیید میکنیم که اکنون اولین نصب سیستم Seawing را برای خط K مشتری خود (Kawasaki Kisen Kaisha, Ltd) تکمیل کرده ایم.
این سیستم در ماه دسامبر بر روی یک کشتی فلهبر Capesize نصب شد. این اولین کشتی از پنج کشتی K Line است که دارای سیستم Seawing است و در مجموع تا ۵۱ کشتی دیگر را نیز در اختیار دارد.
یک کشتی فله بر ۲۱۰ هزار تنی که با LNG نیرو میگیرد و در کشتی سازی نیهون ساخته میشود، دومین کشتی خواهد بود که از Seawing بهره خواهد برد. نصب این سیستم پس از تحویل کشتی در سال ۲۰۲۴ انجام میشود.
راه حل یکپارچه Seawing از فناوری بادبادک با سیستم کنترل پرواز خودکار بهره میبرد که توسط صنعت هوافضا ایجاد شده و از نیروی باد برای حرکت استفاده میکند.
این سیستم ایمن، تمیز، قابل اعتماد و جمع و جور است و میتوان آن را به راحتی بر روی هر کشتی تجاری برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و کاهش مصرف سوخت به طور متوسط ۲۰ درصدی پیاده سازی شود.
سه جزء اصلی برای سخت افزار Seawing وجود دارد:
– سیستم EcoRouting و Seawing هر دو توسط تجهیزات پل (bridge) کنترل و نظارت میشوند.
– برخاستن و فرود مستقل بال پارافویل توسط تجهیزات عرشه امکان پذیر شده است. شامل دکل، فضای ذخیره سازی، چرخ دستی، و وینچ است. سیستم واگن برقی بادبادک را از انبار خارج میکند و سپس برای بلند شدن در بالای دکل باد میشود.
– بال پارافویل، یک غلاف کنترل پرواز و یک کابل مرکزی همگی بخشهایی از دستگاه پرواز هستند که پرواز مستقل و ایده آل بال را مدیریت میکنند. کابل مرکزی که بال را به غلاف و غلاف را به کشتی متصل میکند، کشش را مدیریت میکند، دادهها را انتقال میدهد و غلاف را تغذیه میکند. به منظور به حداکثر رساندن قدرت سیستم و حفظ ایمنی، غلاف بال را در حین پرواز هدایت میکند.
فنآوری Seawing با پیچ نصب میشود و فضای کمی از عرشه را اشغال میکند، که باعث میشود در مواقع نیاز باز شود و دوباره نصب شود. در وب سایت شرکت آمده است: تقریباً میتوان آن را روی همه انواع کشتی قرار داد، محدودیت ارتفاع ندارد و مانع از عملیات باربری نمیشود.
یک بادبادک یا بادبان ایستا تنها یک دهم قدرت کشش Seawing را دارد. بادبادک Seawing ۲۰۰ متر در هوا پرواز میکند تا بادهای تندتر و شدیدتر را بگیرد.
مشابه سهم ۳.۵ درصدی بخش هوانوردی در آلودگی گازهای گلخانهای جهانی، بخش کشتیرانی نیز ۳ درصد از آن را تولید میکند.
بر اساس کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، کشتیهای باری بیش از ۱۲ میلیارد تن بار در سال ۲۰۱۸ جابهجا کردند که تقریباً سه برابر بیشتر از ده سال گذشته بود.
پیشبینی میشود که این روند ادامه یابد، زیرا تجارت الکترونیک باعث افزایش تقاضا برای حمل و نقل دریایی میشود.
بادبادک Seawing این پتانسیل را دارد که تا حد زیادی بار موتور کشتیهای باری و وابستگی آنها به سوخت دیزل ناپاک را کاهش دهد.
سازمان بین المللی دریانوردی هدفی را برای این صنعت تعیین کرده است که تا سال ۲۰۵۰ انتشار گازهای گلخانهای را به نصف کاهش دهد و Seawing گامی اساسی در این مسیر است.
با این حال، این مفهوم جدید نیست، ۲۱ کشتی بزرگ در حال حاضر از بادبادکها یا نوآوریهای دیگر مانند بالها برای کمک به حرکت آنها در دریا استفاده میکنند که نشان دهنده تاریخ طولانی انرژی باد در بخش کشتیرانی است.
طبق گزارش انجمن بین المللی Windship، تا پایان سال ۲۰۲۳، ۵۰ کشتی از باد استفاده خواهند کرد.